مدرسه علمیه ریحانه النبی (سلام الله علیها) تهران

دعای افتتاح
یازدهم: بخواند در هر شب از ماه رمضان:
اللَّهُمَّ إِنِّی أَفْتَتِحُ الثَّنَاءَ بِحَمْدِکَ وَ أَنْتَ مُسَدِّدٌ لِلصَّوَابِ بِمَنِّکَ وَ أَیْقَنْتُ أَنَّکَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ فِی مَوْضِعِ الْعَفْوِ وَ الرَّحْمَةِ وَ أَشَدُّ الْمُعَاقِبِینَ فِی مَوْضِعِ النَّکَالِ وَ النَّقِمَةِ وَ أَعْظَمُ الْمُتَجَبِّرِینَ فِی مَوْضِعِ الْکِبْرِیَاءِ وَ الْعَظَمَةِ اللَّهُمَّ أَذِنْتَ لِی فِی دُعَائِکَ وَ مَسْأَلَتِکَ فَاسْمَعْ یَا سَمِیعُ مِدْحَتِی وَ أَجِبْ یَا رَحِیمُ دَعْوَتِی وَ أَقِلْ یَا غَفُورُ عَثْرَتِی فَکَمْ یَا إِلَهِی مِنْ کُرْبَةٍ قَدْ فَرَّجْتَهَا وَ هُمُومٍ [غُمُومٍ‏] قَدْ کَشَفْتَهَا وَ عَثْرَةٍ قَدْ أَقَلْتَهَا وَ رَحْمَةٍ قَدْ نَشَرْتَهَا وَ حَلْقَةِ بَلاءٍ قَدْ فَکَکْتَهَا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لا وَلَدا وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ کَبِّرْهُ تَکْبِیرا الْحَمْدُ لِلَّهِ بِجَمِیعِ مَحَامِدِهِ کُلِّهَا عَلَى جَمِیعِ نِعَمِهِ کُلِّهَا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لا مُضَادَّ لَهُ فِی مُلْکِهِ وَ لا مُنَازِعَ لَهُ فِی أَمْرِهِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لا شَرِیکَ لَهُ فِی خَلْقِهِ وَ لا شَبِیهَ [شِبْهَ‏] لَهُ فِی عَظَمَتِهِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الْفَاشِی فِی الْخَلْقِ أَمْرُهُ وَ حَمْدُهُ الظَّاهِرِ بِالْکَرَمِ مَجْدُهُ الْبَاسِطِ بِالْجُودِ یَدَهُ الَّذِی لا تَنْقُصُ خَزَائِنُهُ وَ لا تَزِیدُهُ [یَزِیدُهُ‏] کَثْرَةُ الْعَطَاءِ إِلا جُودا وَ کَرَما إِنَّهُ هُوَ الْعَزِیزُ الْوَهَّابُ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ قَلِیلا مِنْ کَثِیرٍ مَعَ حَاجَةٍ بِی إِلَیْهِ عَظِیمَةٍ وَ غِنَاکَ عَنْهُ قَدِیمٌ وَ هُوَ عِنْدِی کَثِیرٌ وَ هُوَ عَلَیْکَ سَهْلٌ یَسِیرٌ اللَّهُمَّ إِنَّ عَفْوَکَ عَنْ ذَنْبِی وَ تَجَاوُزَکَ عَنْ خَطِیئَتِی وَ صَفْحَکَ عَنْ ظُلْمِی وَ سَتْرَکَ عَلَى [عَنْ‏] قَبِیحِ عَمَلِی وَ حِلْمَکَ عَنْ کَثِیرِ [کَبِیرِ] جُرْمِی عِنْدَ مَا کَانَ مِنْ خَطَایَ [خَطَئِی‏] وَ عَمْدِی أَطْمَعَنِی فِی أَنْ أَسْأَلَکَ مَا لا أَسْتَوْجِبُهُ مِنْکَ الَّذِی رَزَقْتَنِی مِنْ رَحْمَتِکَ وَ أَرَیْتَنِی مِنْ قُدْرَتِکَ وَ عَرَّفْتَنِی مِنْ إِجَابَتِکَ فَصِرْتُ أَدْعُوکَ آمِنا وَ أَسْأَلُکَ مُسْتَأْنِسا لا خَائِفا وَ لا وَجِلا مُدِلا عَلَیْکَ فِیمَا قَصَدْتُ فِیهِ [بِهِ‏] إِلَیْکَ فَإِنْ أَبْطَأَ عَنِّی [عَلَیَ‏] عَتَبْتُ بِجَهْلِی عَلَیْکَ وَ لَعَلَّ الَّذِی أَبْطَأَ عَنِّی هُوَ خَیْرٌ لِی لِعِلْمِکَ بِعَاقِبَةِ الْأُمُورِ فَلَمْ أَرَ مَوْلًى

ادامه »

آن چند امر است:
اول: افطار است و مستحب است که بعد از نماز شام افطار کند مگر آنکه ضعف بر او غلبه کرده باشد یا جمعى منتظر و باشند
دوم: آنکه افطار کند با چیز پاکیزه از حرام و شبهات و بهتر آن است که به خرماى حلال افطار کند تا ثواب نمازش چهار صد برابر گردد و به خرما و آب و به رطب و به لبن و به حلوا و به نبات و به آب گرم به هر کدام که افطار کند نیز خوب است .
سوم: آنکه در وقت افطار دعاهاى وارده آن را بخواند از جمله آنکه بگوید:
اللَّهُمَّ لَکَ صُمْتُ وَ عَلَى رِزْقِکَ أَفْطَرْتُ وَ عَلَیْکَ تَوَکَّلْتُ تا خدا عطا کند به و ثواب هر کسى را که در این روز روزه داشته و اگر دعاى اللَّهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظِیمِ را که سید و کفعمى روایت کرده‏اند خواند فضیلت بسیار یابد و روایت شده که: حضرت امیر المؤمنین علیه السلام هر گاه مى‏خواست افطار کند مى‏گفت:

ادامه »

4 عمل مهم قبل از ماه مبارک رمضان،ماه شعبان، خیلی زودتر از آنچه که فکرش را می کردیم گذشت، تا قدم گذاشتن در ماه میمهانی پر شکوه خداوند، فرصت چندانی نداریم، برای این مهمانی بزرگ باید آماده شویم

ماه شعبان، خیلی زودتر از آنچه که فکرش را می کردیم گذشت، تا قدم گذاشتن در ماه میمهانی پر شکوه خداوند، فرصت چندانی نداریم، برای این مهمانی بزرگ باید آماده شویم، کاش اینقدر که برای مهمانی های عادی تدارک می دیدم و برنامه ریزی می کردیم کمی هم برای مهمانی بزرگی که فرشتگان و آسمانیان مهمان زمین ما می شوند خود را می آراستیم.

برای اینکه با ظاهر و باطنی شایسته تر وارد این مهمانی بزرگ شویم چند اقدام مهم باید انجام دهیم، و از این واپسین روزهای ماه عظیم شعبان نهایت استفاده را ببریم، برای این روزها و ساعات پایانی ماه شعبان ائمه علیهم السلام، به ما هشدار داده اند که این فرصت با ارزش را راحت از دست ندهیم و تمام تلاش خود را در جهت جبران مافات بکنیم.
مهمترین کارهایی که می توانیم انجام دهیم تا با روحی آزادتر و آماده تر وارد بزم نور و رحمت شویم عبارتند از:‌

ادامه »

۷ـ علم قبل از عمل:
چه‌قدر نیکی‌هایی بودند که از دست رفتند و چه‌قدر اعمالی بودند که به سبب نادانی برباد شدند! پس باید بنشینیم و قبل از روزه گرفتن، چیزی از فضایل، احکام و آداب روزه را فرا گیریم. رسول خدا صلی الله علیه وسلم می‌فرماید: «طَلَبُ الْعِلْمِ فَرِیضَهٌ عَلَى کُلِّ مُسْلِمٍ» [رواه ابن ماجه]؛ یاد گرفتن علم بر هر مسلمان فرض است.

۸ـ بالا بردن سطح آمادگی:
کسی وارد معرکه می‌شود که امید پیروزی را دارد و کسی که برای آزمونی می‌رود که آرزوی موفقیت را در آن دارد، آن‌چنان آمادگی‌ای می‌گیرد که آرزوی پیروزی و قبولی را می‌کرد.
ما به استقبال ماهی می‌رویم که در آن درجات بالا می‌روند و به ثواب نیکی‌ها افزوده و بدی‌ها زدوده می‌شوند و انسان‌ها از آتش جهنم رهایی می‌یابند. پس بر ما لازم است که آمادگی خود را نسبت به پایبندی بر نمازهای جماعت و پشت سر آن خواندن نمازهای سنت و نوافل، شب‌زنده‌داری، یاد خدا و دیگر طاعات بالا ببریم.

۹ـ در شعبان هم زیاد روزه بگیریم:
روزه‌ی شعبان مانند سنت پیش از رمضان است و این روزه تمرینی برای نفس و دلیلی بر محبت و اشتیاق برای روزه است تا این‌که رمضان بیاد؛ در آن هنگام نفس از روزه گرفتن لذت می‌برد نه این‌که روزه‌ی رمضان برایش دردآور باشد. پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم در ماه شعبان زیاد روزه می‌گرفت، بلکه اکثر ماه شعبان را روزه بود همان‌طور که در حدیث اسامه بن زید رضی الله عنه آمده است که در این باره از پیامبر صلی الله علیه وسلم پرسید، آن حضرت صلی الله علیه وسلم جواب دادند: «ذٰلِکَ شَهْرٌ یَغْفُلُ النَّاسُ عَنْهُ بَیْنَ رَجَبٍ وَرَمَضَانَ وَهُوَ شَهْرٌ تُرْفَعُ فِیهِ الأَعْمَالُ إِلَى رَبِّ الْعَالَمِینَ فَأُحِبُّ أَنْ یُرْفَعَ عَمَلِی وَأَنَا صَائِمٌ» [رواه النسائی]؛ این ماهی است در میان رجب و رمضان که بسیاری از مردم از آن غافل‌اند و در این ماه، اعمال به سوی پروردگار جهانیان برده می‌شوند، پس من دوست دارم عملم در حالی به نزد پرودگارم برود که روزه باشم.

ادامه »

رمضان مهمان بسیار عزیزی است؛ هر سال چند روز شمرده شده‌ای به نزد ما می‌آید و در بین دیگر ماه‌ها همانند یوسف در میان برادرانش می‌باشد. پس باید قدرش را بدانیم و آن‌چنان که شایسته‌ی آن است برای استقبالش آماده‌ باشیم. خداوند متعال می‌فرماید: ﴿وَلَوْ أَرَادُوا الْخُرُوجَ لأَعَدُّوا لَهُ عُدَّهً﴾ [توبه: ۴۶]؛ اگر می‌خواستند بیرون روند، توشه و ساز و برگ آن را آماده می‌کردند.

لذا آنچه در پی می‌آید، جرقه‌های نورانی‌ای جهت آماده‌گیری برای ماه مبارک رمضان هستند:

۱ـ شوق و اشتیاق رمضان:
در دل محبوب‌ترین فرد زندگیت را تصور کن که یازده ماه دوری، به تو خبر رسیده که چند روز بعد می‌آید، چه قدر مشتاق دیدارش هستی؟!

۲ـ اظهار شادمانی:
خداوند متعال می‌فرماید: ﴿قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِکَ فَلْیَفْرَحُوا هُوَ خَیْرٌ مِمَّا یَجْمَعُونَ﴾ [یونس: ۵۸]؛ بگو: به فضل و رحمت خدا (به همین نه چیز دیگر) باید مردمان شادمان شوند؛ این بهتر از چیزهائی است که گرد می آورند.

ادامه »

إمامُ الصّادقُ علیه السلام ـ مِن وَصِیَّتِهِ لِولْدِهِ عِندَ دُخُولِ شَهرِ رَمَضانَ ـ : فاجهَدُوا أنفُسَكُم فإنّ فیهِ تُقسَمُ الأرزاقُ، و تُكتَبُ الآجالُ، و فیهِ یُكتَبُ وَفدُ اللّه ِ الذین یَفِدُونَ إلَیهِ ، و فیهِ لیلةٌ العَمَلُ فیها خَیرٌ مِن العَمَلِ فی ألفِ شَهرٍ .[5]

امام صادق علیه السلام ـ در سفارش هاى خود به فرزندانش به هنگام حلول ماه رمضان ـ فرمود: جان هاى خود را به تلاش و كوشش وا دارید؛ زیرا در این ماه روزى ها قسمت و اجلها نوشته مى شود و در آن نام هاى میهمانان خدا كه بر او وارد مى شوند، نوشته مى گردد. در این ماه شبى هست كه عمل (عبادت) در آن از عمل (عبادت) هزار ماه بهتر است.

چقدر خوب است که ما هم به جای روز شماری و وحشت از فرا رسیدن ماه مبارک رمضان ، و شکایت کردن و به کار بردن عباراتی ناشی از نارضایتی که باعث خشم خداوند می شود». در فضیلت و برکات این ماه عزیز دقت کنیم و دیگران را از خیرات آن آگاه کنیم، متأسفانه مردم نسبت به روزه و ماه رمضان و روزه داری وحشتی واهی دارند، باید یادمان باشد که خداوند متعال هیچ نیازی به روزه ما ندارد، این گرسنگی و تشنگی کشیدن هم با این همه منت گذاشتن و بد گفتن به دین ارزشی ندارد.

هر تکلیفی که خداوند متعال بر عهده ما گذاشته است فقط برای خود ما مفید است و بس، نباید اینقدر بی تابی کنیم و دیگران را هم به وحشت بیاندازیم.

ما قدر ماه رمضان را نمی دانیم، مثل خیلی چیزهای دیگر که قدرش را نمی دانیم، یا در حال شکایتیم یا سرمان به تلویزیون گرم است در حالی که این ماه، فرصت زندگی دوباره است، با یادآوری گناهان و کوتاهی هایمان کمی سر تواضع فرود آوریم و راه بندگی در پیش گیریم.

منبع : تبیان