مدرسه علمیه ریحانه النبی (سلام الله علیها) تهران

سوم رجب سالروز شهادت امام علی النقی(ع) دهمین پیشوای شیعیان جهان است؛ امام همامی که حفاظت از خط فکری تشیع و پاسداری از فرهنگ اسلامی را به عهده گرفت و مبارزه با ستمگران زمان را سرلوحه اقدامات خود قرار داد.

امام علی النقی(ع) در نیمه ی ذیحجه ی 212 هجری قمری در روستای صریا در نزدیکی مدینه دیده به جهان گشود، پدر ایشان امام محمدتقی(ع) پیشوای نهم شیعیان جهان و مادرش سمانه از بانوان درست کردار و پاکدامنی بود که قدرت الهی او را برای تربیت مقام ولایت و امامت مامور کرد و چه نیکو وظیفه ی مادری را به انجام رسانید.

نام آن امام علی و کنیه ی ایشان ابوالحسن است. هادی و نقی مشهورترین لقب های امام دهم شیعیان محسوب می شود و از دیگر القاب امام علی النقی(ع) می توان امین، طیب، فقیه، ناصح، فتاح، مرتضی، نجیب و عالم را نام برد.

امام هادی(ع) پس از شهادت پدر بزرگوارشان امام محمد تقی(ع) در220 هجری قمری در حالی که تنها هشت سال و پنج ماه داشت، به مقام امامت رسید. دوران امامت ایشان 33 سال به طول انجامید و در این مدت برای نشر احکام اسلام، آموزش و پرورش، شناساندن مکتب و مذهب جعفری و تربیت شاگردان و اصحاب گام های فراوانی برداشت.

امام دهم(ع) نه تنها تعلیم و تعلم و نگاهبانی فرهنگ اسلامی را در مدینه عهده دار بود و لحظه ای از آگاهی مردم و آشنا کردن آنها با حقایق مذهبی دست بر نمی داشت، بلکه همواره در مسیر امر به معروف و نهی از منکر و مبارزه پنهان و آشکار با متوکل خلیفه ی عباسی، همت می گماشت.

آن امام همام و امام حسن عسکری(ع) پیشوای یازدهم مسلمانان به عسکریین مشهور هستند، به این دلیل که خلیفه های بنی عباس آن امامان بزرگوار را از سال 233 هجری قمری به سامرا( عسکر) بردند و در این شهر زیر نظر داشتند.

ایشان در علم، دانش و حکمت سرآمد زمانه ی خود بود. زیارت معروف به جامعه کبیره که در آن مقام امامان معصوم تبیین شده، یادگار امام دهم(ع) و نتیجه ی درایت و بینش توحیدی آن امام بزرگوار است.

سرانجام امام علی النقی(ع) دهمین پیشوای مسلمانان جهان در سوم رجب 254 هجری قمری با نقشه ی معتمد عباسی مسموم شد و به شهادت رسید. اینک بارگاه ملکوتی ایشان در سامرا میعادگاه عاشقان و دوستداران خاندان اهل بیت(ع) است.