مدرسه علمیه ریحانه النبی (سلام الله علیها) تهران

چند راهکار آسان برای رسیدن به آرامش

متاسفانه با رشد مادی گرایی و تجمل در زندگی روزمره و تلاش های

 کاذب برای رسیدن به آرزوهای دنیوی،

آرامش که یکی از بزرگترین مواهب الهی و موجب افزایش دین افراد می باشد،

رنگ باخته است، ولی جالب است

بدانید که رسیدن به آرامش بسیار آسان می باشد، به نحوی که روایات ائمه

اطهار (ع)، خود گواه این امر می باشند.

آرامش با رضایت به مشیت الهی

در مورد رسیدن به آرامش با توجه به تقدیرات الهی از امام علی (ع)

نقل شده است که ایشان فرموده

اند: مَن وَثِقَ بأنَ ماقدَرَ اللهُ لَهُ لَن یَقوتَه استَراحَ قَلبُه؛

 هر که اطمینان داشته باشد که آنچه خداوند برایش

مقدر کرده است به او می رسد (به صلاحش است)، دلش آرامش می گیرد

(غررالحکم: 104) و همچنین در روایتی دیگر می فرمایند:

 إن أهنأ الناس عَیشاً مَن کانَ بما قَسَمَ اللهُ لَهُ راضِیاً؛

شیرین ترین زندگی را کسی دارد که به

 آنچه خداوند قسمت او نموده است، خرسند و در آرامش باشد.(غررالحکم: 393)

آرامش با همسر

درباره ی آرامش یافتن در کنار همسر قرآن کریم می فرماید:

از جنس خودتان برایتان همسرانی آفریدیم تا

در کنار آنان آرامش یابید (روم: آیه 21) که این امر خود بیانگر اهمیت این گونه

 از آرامش است و علاوه بر

آن امیرالمومنین حضرت علی (ع) در این باره می فرمایند:

 الزَّوجَة المُوافِقَه إحدَی الراحَتَین؛ زن سازگار

یکی از دو عامل آسایش و آرامش است. (مستدرک الوسایل: ج14: 172)

آرامش با قناعت

بی شک در پیش گرفتن زندگی همراه با قناعت دارای نتایج حسنه ای

می باشد به نحوی که امیرالمؤمنین علی (ع) در این باره فرموده اند:

  مَن اقتَصَر علَی بَلغَة الکَفافِ فَقَد انتَظَم الرَاحَه وَ تَبَوّا

خَفضَ الدَّعه؛ هر که به اندازه ی کفاف (زندگی اش) بسنده کند، آسایش

می یابد و در منزلگاه آسودگی فرود می آید. (الکافی، ج8: 18)

آرامش با عدم آرزوی محال

یکی از مسائلی که به شکل چشم گیری باعث سلب آرامش در زندگی

 روزمره گردیده، بی تردید آرزوهای

محال می باشد که بعضی افراد متاسفانه در پی آن، به فکر ساختن

زندگی در آسایش و آرامش کامل

می باشند و از این رو امام صادق (ع) به زیباترین نحو فرموده اند:

لاتَتَمنوا المستَحیلَ قالو وَ مَن

یَتَمنی المستَحیل فَقال أنتُم أَلستُم تَمَنُون الراحَة فی الدُنیا قالو بَلی فَقال

 الراحَة لِلمومن فی الدُنیا مُستَحیلة؛

آرزوی محال نکنید، عرض کردند: مگر چه کسی آرزوی محال می کند؟

 حضرت فرمودند: شما؛ مگرنه این

که آرزومند آسایش (رفاه) در دنیا هستید؟

 عرض کردند: بلی هستیم. پس حضرت فرمودند: آسایش برای

مومن در دنیا محال است(و آن در سرایی دیگر بدست می آید)

(بحارالانوار، ج78: 195؛ گنجینه معارف، ج2: 21- 22)