مدرسه علمیه ریحانه النبی (سلام الله علیها) تهران

در تاریخ تولد فاطمه ، در بین علمای امامیه مشهور است که آن حضرت در روز جمعه بیستم ماه جمادی الثانی سال پنجم بعثت تولد یافته است . مکان تولد حضرت زهرا در شهر مکه و در خانه خدیجه اتفاق افتاد . این خانه در محله ای است که در گذشته به آن (زقاق العطارین) یعنی کوچه عطاری ها می گفتند . رسول خدا تا هنگام هجرت در آن خانه ساکن بود . خانه مبارکی که بارها در آن فرشته وحی بر پیامبر نازل گردید . این خانه بعدها بصورت مسجد در آمد .

کامل(ابن اثیر) ج 2 ص 40

از آنجا که محل نزول وحی و بخشی از قرآن زیستگاه پیامبر و مکان تولد حضرت زهرا بود ،در نظر عموم مسلمین ارزش معنوی و قداستی خاص داشت . از این رو بارها در طول تاریخ ، هم زمان و با تعمیر و توسعه مسجد الحرام ، نسبت به مرمت بنای آن اقدام کرده اند .

و پیوسته خدیجه در این حالت بود تا آنکه  ولادت جناب فاطمه نزدیک شد . چون درد زاییدن را در خود احساس کرد ، به سوی زنان قریش و فرزندان هاشم کسی فرستاد که نزد او حاضر شوند . ایشان در جواب او فرستادند که فرمان ما نبردی و قبول قول ما نکردی و زن یتیم ابوطالب شدی که فقیر است و مالی ندارد . ما به این سبب به خانه تو نمی آییم و متوجه امور تو نمی شویم . خدیجه چون پیغامایشان را شنید بسیار اندوهناک شد . در این حالت ناگاه دید که چهار زن گندومگون بلند بالا نزد او حاضر شده که به زنان بنی هاشم شبیه بودند . خدیجه از دیدن ایشان بترسید و پس یکی از ایشان گفت : مترس ای خدیجه ! که ما رسولان پروردگاریم به سوی تو ، منم ساره زوجه ابراهیم خلیل و دوم آسیه دختر مزاحم است که رفیق تو زن شوهر تو خواهد بود در بهشت و سوم مریم دختر عمران است و چهارم کلثوم خواهر موسی بن عمران است . حق تعالی ما را فرستاده است که در وقت ولادت نزد تو باشیم و تو را به این حالت معاونت نماییم . پس یکی از ایشان در جانب راست خدیجه نشست و دیگری در جانب چپ و سوم در پیش رو و چهارم در پشت سر . پس فاطمه پاکیزه و پاک فرود آمد . چون به زمین رسید نور او ساطع گردید ، به مرتبه ای که خانه های مکه را روشن گردانید و در مشرق و مغرب زمین موضعی نماند مگر آنکه از آن نور روشن شد و ده نفر از نورالعین به آن خانه درآمدند هر یک ابریقی و تشتی از بهشت در دست داشتند و ابریق های ایشان مملو بود از آب کوثر .پس آن زنی که در پیش روی خدیجه نشسته بود جناب فاطمه را برداشت و به آن آب کوثر غسل داد و دو جامه سفیدی بیرون آورد که از شیر سفید تر و از مشک و عنبر خوشبوتر بود و فاطمه را در یک جامه پیچید و جامه دیگر را مقنعه او گردانید ، آنگاه دست خود را بر لبان کودک نهاد و او را به سخن درآورد . فاطمه گفت : گواهی می دهم به یگانگی خدا و به ان که پدرم رسول خدا بهترین پیغمبر ان است و شوهرم بهترین اوصیای پیغمبران است و فرزندانم بهترین فرزندزادههای پیغمبرانند . پس هر یک از آنان سلام کرد و هر یک را بنام ایشان خواند ، پس آن زنان شادی کردند و حوریان بهشت خندان شدند و یکدیگر را بشارت دادند و اهل آسمان ها یکدیگر را بشارت دادند و به ولادت آن سیده زنان عالمیان ، آنگاه در آسمان نور روشنی هویدا شد که پیشتر چنان نوری ندیده بودند . پس آن زنان مقدسه با خدیجه خطاب کردند و گفتند : بگیر این دختر را که طاهر و مطهر است و پاکیزه و با برکت است ، حق تعالی برکت داده است او را و نسل او را . پس خدیجه او را گرفت . شاد و خوشحال پستان در دهانش گذاشت . پس فاطمه در روزی آن قدر نمو آن قدر نمو می کرد که اطفال دیگر در ماهی نمو کنند  که اطفال دیگر در سال نمو کنند .

امالی (شیخ صدوق)ص 475

گروهي چنين بيان مي‌دارند كه روز سيزده هر‌ماه در جدول سي روز ايران باستان به فرشته تير يا تيشتر كه ستاره باران است،مربوط است و بسيار روز خجسته و مباركي است. در اعتقادات مردم ايران باستان روز سيزده بدربه هيچ وجه نحس نبوده است. در جدول مربوط به سعد و نحس روزها نيز روز سيزدهم مبارك آمده است.

مردم ايران باستان در مورد اين روز معتقد بودند كه جمشيد شاه (بنيانگذار نوروز) روز سيزده نوروز را در صحراي سبز و خرم، خيمه و خرگاه برپا مي‌كرد و بار عام مي‌داد. چندين سال متوالي اين كار را انجام داد كه در نتيجه اين مراسم در ايران زمين به صورت سنت و مراسم درآمد.

در تحليلي ديگر اين‌طور بيان مي‌گردد كه ايرانيان پس از دوازده روز جشن‌گرفتن و شادي‌كردن كه به ياد دوازده ماه از سال است، روز سيزدهم نوروز را كه فرخنده است به باغ و صحرا مي‌رفتند و شادي مي‌كردند و در حقيقت بدين ترتيب رسمي‌بودن دوره نوروز را به پايان مي‌رسانيدند.

ادامه »

گروهي چنين بيان مي‌دارند كه روز سيزده هر‌ماه در جدول سي روز ايران باستان به فرشته تير يا تيشتر كه ستاره باران است،مربوط است و بسيار روز خجسته و مباركي است. در اعتقادات مردم ايران باستان روز سيزده بدربه هيچ وجه نحس نبوده است. در جدول مربوط به سعد و نحس روزها نيز روز سيزدهم مبارك آمده است.

مردم ايران باستان در مورد اين روز معتقد بودند كه جمشيد شاه (بنيانگذار نوروز) روز سيزده نوروز را در صحراي سبز و خرم، خيمه و خرگاه برپا مي‌كرد و بار عام مي‌داد. چندين سال متوالي اين كار را انجام داد كه در نتيجه اين مراسم در ايران زمين به صورت سنت و مراسم درآمد.

در تحليلي ديگر اين‌طور بيان مي‌گردد كه ايرانيان پس از دوازده روز جشن‌گرفتن و شادي‌كردن كه به ياد دوازده ماه از سال است، روز سيزدهم نوروز را كه فرخنده است به باغ و صحرا مي‌رفتند و شادي مي‌كردند و در حقيقت بدين ترتيب رسمي‌بودن دوره نوروز را به پايان مي‌رسانيدند.

ادامه »

سيزده‌بدر يكي از بهترين روزهاي نوروز مي‌باشد. مردم پس از انجام ۱۲‌روز برگزاري جشنهاي سال نو، روز سيزدهم را در دل طبيعت مي‌گذرانند. در اين روز كه‌ پايان‌ دوره‌ نوروزي‌ تلقي‌ مي‌ شود، مردم‌ در دشت‌ و بيابان‌ و در فضاي‌ سبز بهاري‌ گرد مي‌ آيند و به‌ شادي‌ مي ‌پردازند. در اين‌ روز پاياني‌ نيز چون‌ روزهاي‌ ديگر عيد، خوراكي‌ ويژه‌ همچون‌ آش‌ رشته‌ و ديگر خوراك هاي‌ سبزي‌ دار مي ‌پزند. گندم هايي‌ را كه‌ براي‌ سفره‌ هفت‌ سين‌ رويانيده‌اند با خود به‌ صحرا مي‌ برند و با انداختن‌ آن‌ در جوي‌ و رود و بيرون‌ از خانه‌ نحسي‌ سيزده‌ را كه‌ يا به‌ آن‌ معتقدند و يا بنا به‌ رسم‌ كهن، آن‌ را خوش ‌يمن‌ تلقي‌ نمي‌ كنند از خود و خانواده‌ دور مي‌ سازند. رسوم جشن سيزده بدر بسياري‌ از مردم‌ به‌ نحسي‌ عدد سيزده‌ نه ‌تنها اعتقادي‌ ندارند بلكه‌ در اساس تأثير عددي‌ خاص‌ را در سرنوشت‌ خود مؤثر نمي‌دانند اما اين‌ باور كه‌ در قديم‌ عدد سيزده‌ را خوش ‌يمن‌ تلقي‌ نمي ‌كرده‌اند شايد به‌ اين‌ دليل‌ باشد كه‌ در طالع ‌نماي‌ نجومي، قدما معتقد بودند كه‌ آسمان‌ دوازده‌ برج‌ دارد و هر تولدي‌ كه‌ صورت‌ مي ‌گيرد داراي‌ ستاره‌اي‌ در يكي‌ از دوازده‌ برج‌ است‌ و بنا براين اينكه كدام‌ ستاره‌ در كدام‌ برج‌ قرار گرفته، طالع‌ و خوي‌ فرد متولد شده‌ شكل‌ مي ‌گيرد و خارج‌ از دوازده‌ برج‌ كه‌ عدد سيزده‌ است ،نابجا و نحس‌ به‌ شمار مي ‌آمده‌ است. در هر حال‌ اكنون‌ ديگر نحسي‌ عدد سيزده‌ مورد پذيرش‌ همگان‌ قرار ندارد و بيشتر جنبه‌ خرافي‌ دارد. گروهي از مردم معتقدند كه براي دور‌كردن نحسي اين روز بايد از خانه خارج شوند و سيزده بدر كنند تا نحسي روز در طبيعت به در شود. در اين روز سبزه‌ها سبز شده را كه چند روز اول سال نو مهمان سفره هفت سين بوده به آب روان مي‌سپارند. خوراكي هاي باقيمانده نوروز، به مصرف مي‌رسد، بساط بازيهاي دسته‌جمعي پهن است. روز سيزدهم، كمتر كسي در منزل مي‌ماند. در ساعت اول روز خيابانها شلوغ و پر‌رفت و آمد است. پاركها مناظر طبيعي اطراف شهر پذيراي ميليونها زن و مردم و جوان و پير و كودك است. خانواده‌ها با صفا و صميميت در كنار هم مي‌نشينند و گل مي‌گويند و گل مي‌شنوند. مردمي كه در طول سال در هياهوي شهر پي نام و نان هستند و با هم روابطي سرد و خشك دارند در اين روز تغييري در رفتارشان روي مي‌‌دهد همه مهربان و شادمان هستند. گويي بهترين روز سال همين روز است. هر‌چند گروهي آن را نحس مي‌شمارند اما در اين روز همه چيز و همه كس رنگ شادي دارد.

حفظ سلامت خانواده، به‌‌ خصوص در ایامی مانند نوروز که خانواده‌ها درصدد برگزاری هرچه مفرح‌تر تعطیلات خود هستند، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، چرا که ممکن است با رعایت نکردن برخی نکات ساده، شیرینی این ایام به تلخی بدل شود.

در هر دید و بازدیدی که می رویم، شیرینی و آجیل جزء لاینفک پذیرایی از میهمانان نوروزی است، اما اگر افراد بخواهند درهر دید و بازدیدی از شیرینی و آجیل استفاده کنند، علاوه بر اضافه وزن، مشکلاتی از قبیل مشکلات گوارشی نیز برای افراد به وجود می آید و جالب است بدانید که درهمین شب نشینی ها، افراد بیشتر از چند برابر حالت عادی انرژی دریافت می کنند که این افزایش دریافت انرژی به همراه کاهش فعالیت افراد در این ایام، خطر ابتلا به چاقی و بیماری های وابسته به آن را چند برابر می کند. متخصصین تغذیه در ادامه ، به هم خوردن ساعت خواب یا مصرف تنقلات کم ارزش در زمان تماشای تلویزیون را هم یکی دیگر از نکاتی ذکر می کند که  هشدار در رابطه با آن ضروری به نظر می رسد.

ادامه »